Met de trein (2)

Heel vlak na het instappen bedacht ik dat ik ’s ochtends geen retour had gekocht zoals elke dag, maar een enkeltje. Te laat om nu nog een kaartje te kopen en dan deze trein toch nog te halen. Dat was evident.
Oeps.

Ik ging nu zwart rijden. Voor het eerst in mijn leven. Wat trillerig ging ik zitten.

Allerlei gedachten gingen door mijn hoofd. Die gedachten varieerden van de vraag waar het toilet zich bevindt om daar snel in te duiken tot het idee om maar snel in slaap te vallen en nergens meer aan te hoeven denken.

Dit werd het langste kwartier in mijn leven. Elke treinreiziger die zich door de coupe verplaatste vervloekte ik binnensmonds omdat ik elke keer dacht dat het de conducteur was. Mijn oksels benaderden de vochtigheidsgraad van een doorweekte zakdoek. De krantjes welke ik mee had verfrummelde ik nog net niet in elkaar.

Ik geloof dat ik nog nooit zo snel uit de trein ben gestapt. Gelukkig geen kaartcontrole.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.