De kittens worden al groot:

Er was een oud klasgenote, met nog hetzelfde kapsel als in de jaren 80 toen ik bij haar op de middelbare school zat. Misschien had ze het expres zo gestyled, omdat we op een 70/80/90 diksofeestje waren, maar eerlijk gezegd zag het er echt uit alsof ze het tot op de dag van vandaag zo draagt. Zo’n kapsel waarbij je hoog haar hebt, met een getistte pony.

Op de gang kwam ik nog een andere oude bekende tegen. Na de vraag hoe ik ook alweer heette [natuurlijk, ik wist haar naam nog wèl], kwamen de vragen: “En? Heb je kinderen, ben je getrouwd?” Een beetje rare stilte viel toen ik op alle twee vragen ontkennend antwoordde. Ze kon er niet mee omgaan waarschijnlijk. Kwam daarna met het verhaal van haar leven: getrouwd en helaas maar één kindje, lang over gedaan voordat ze die kregen. En meer komen er waarschijnlijk niet, want haar man heeft een zwakke gezondheid. Ze keek er treurig bij.
Ach ja, wat rottig allemaal. Dat maakte mijn ellende van het niet hebben van een gezin vast wat minder erg. Want ja, ze waren nu allebei op het feest en moesten oppas regelen, zo’n gedoe allemaal, he, kinderen hebben.

Ja, inderdaad. Nu ben ik echt heel blij dat ik ze niet heb en dat de kans dat ik ze ooit nog krijg tot een minimum is beperkt.

Tactischer mensen zijn er geloof ik niet te vinden.

Dus logisch dat mensen nu op de onderstaande zoektermen zoeken en dan bij mij terecht komen?????

Hoe komt het toch dat van de bazen die ik heb gehad, er veel vrouwelijke waren waarmee het niet lukte? Vreemde communicatie, bijna-arbeidsconflicten etc. Geef mij maar een mannelijke baas. Lezen en schrijven.
Ik heb de verkeerde branche gekozen, ik kan veel beter met mannen omgaan dan met vrouwen, zoals die er veel zijn in de zorg. Op de vrijmibo zit ik eerlijk gezegd ook liever in de mannenhoek dan de vrouwenhoek (niet dat die hoeken er echt zijn, maar even voor het beeld).
Maar nu las ik ergens dat vrouwen die dat hebben, heel erg onzeker zijn.

Onzeker? Moi??????

Hoe komt het toch dat van de bazen die ik heb gehad, er veel vrouwelijke waren waarmee het niet lukte? Vreemde communicatie, bijna-arbeidsconflicten etc. Geef mij maar een mannelijke baas. Lezen en schrijven.
Ik heb de verkeerde branche gekozen, ik kan veel beter met mannen omgaan dan met vrouwen, zoals die er veel zijn in de zorg. Op de vrijmibo zit ik eerlijk gezegd ook liever in de mannenhoek dan de vrouwenhoek (niet dat die hoeken er echt zijn, maar even voor het beeld).
Maar nu las ik ergens dat vrouwen die dat hebben, heel erg onzeker zijn.

Onzeker? Moi??????

Hoe komt het toch dat van de bazen die ik heb gehad, er veel vrouwelijke waren waarmee het niet lukte? Vreemde communicatie, bijna-arbeidsconflicten etc. Geef mij maar een mannelijke baas. Lezen en schrijven.
Ik heb de verkeerde branche gekozen, ik kan veel beter met mannen omgaan dan met vrouwen, zoals die er veel zijn in de zorg. Op de vrijmibo zit ik eerlijk gezegd ook liever in de mannenhoek dan de vrouwenhoek (niet dat die hoeken er echt zijn, maar even voor het beeld).
Maar nu las ik ergens dat vrouwen die dat hebben, heel erg onzeker zijn.

Onzeker? Moi??????

Van een gesprek over ouder worden beland je soms in een gesprek over overlijden. Eigenlijk niet helemaal toevallig, want de broer van onze vriendin is overleden, veel te jong en ook op een niet al te prettige manier.

Een paar jaar geleden heb ik, in navolging van een andere vriendin een documentje opgesteld met daarin aanwijzingen wat er moet gebeuren als ik overleden ben:

Als ik dood ben

Er is een overlijdenspolis van Yarden die in natura uitkeert

Ik wil gecremeerd worden.

Bloemen mogen; ik ben er toch niet meer verantwoordelijk voor als ze verdrogen 😉

Ik wil in ieder geval de volgende muziek:

• Sometimes it snows in April van Prince
• Fly me to the moon van Nina Simone
• Abide with me van Pro Musica
• Ecclestiastes van Stevie Wonder
• Hurt van Johnny Cash
• Andere liedjes die mijn partner nog bedenkt
• Als uitsmijter: Good times van Aretha Franklin

Liefst  geen begrafeniscake en koffie; dan liever een borrel en hapjes enzo. Maar als de verzekering dat niet dekt: in ieder geval geen droge cake, maar koekjes, chocolade ofzo.

Het meeste klopt nog, ik twijfel nog over de uitsmijter. Ook is het misschien natuurvriendelijker om begraven te worden????? En de partner is er ook even niet… maar niets veranderlijker dan een mens he?
Er zijn mensen die me een controlfrak noemen… waarom, ik zou het niet weten.

[Op dit moment speelt toevallig (of niet?) in mijn net nieuw geinstalleerde Songbird Jamiroquai – Too young to die]

Van een gesprek over ouder worden beland je soms in een gesprek over overlijden. Eigenlijk niet helemaal toevallig, want de broer van onze vriendin is overleden, veel te jong en ook op een niet al te prettige manier.

Een paar jaar geleden heb ik, in navolging van een andere vriendin een documentje opgesteld met daarin aanwijzingen wat er moet gebeuren als ik overleden ben:

Als ik dood ben

Er is een overlijdenspolis van Yarden die in natura uitkeert

Ik wil gecremeerd worden.

Bloemen mogen; ik ben er toch niet meer verantwoordelijk voor als ze verdrogen 😉

Ik wil in ieder geval de volgende muziek:

• Sometimes it snows in April van Prince
• Fly me to the moon van Nina Simone
• Abide with me van Pro Musica
• Ecclestiastes van Stevie Wonder
• Hurt van Johnny Cash
• Andere liedjes die mijn partner nog bedenkt
• Als uitsmijter: Good times van Aretha Franklin

Liefst  geen begrafeniscake en koffie; dan liever een borrel en hapjes enzo. Maar als de verzekering dat niet dekt: in ieder geval geen droge cake, maar koekjes, chocolade ofzo.

Het meeste klopt nog, ik twijfel nog over de uitsmijter. Ook is het misschien natuurvriendelijker om begraven te worden????? En de partner is er ook even niet… maar niets veranderlijker dan een mens he?
Er zijn mensen die me een controlfrak noemen… waarom, ik zou het niet weten.

[Op dit moment speelt toevallig (of niet?) in mijn net nieuw geinstalleerde Songbird Jamiroquai – Too young to die]