Ahoy lijkt af en toe toch nog te klein voor sommige artiesten.

Ik heb enorm genoten van Al Green, maar vooral van Marcus Miller. Wat een basgitaristvirtuoos. Hij bespeelt ook nog de basklarinet en een beetje toetsen.

Wouter Hamel was verrassend: wat een stem voor zo’n jong uitziend uiterlijk. Geweldig dat hij veel zelf schrijft.

Voor de rest vond ik de catering wat matigjes. De falafel die we namen had sponzige eigenschappen en de heerlijk uitziende kibbeling later op de avond deed daar helaas ook niet voor onder. Als troost namen we maar een Ben & Jerry’s ijsje, welke gewoon altijd een constante kwaliteit heeft.

Jammer genoeg was het zaterdag al over voor mij. Een vriendin had voor het hele weekend kaarten gekocht en haar vrienden uitgenodigd. Helaas moest ik dus op zaterdag mijn plaatsje al afstaan. En wat was ik blij dat Amy Winehouse op het laatste moment toch besloten had om naar de afkickkliniek te gaan! Ik heb Marcus Miller, welke in haar plaats dus nog een keer mocht optreden, thuis op de bank op uitzendinggemist.nl toch kunnen bekijken!