Is nog mooier dan ik dacht.
Meer foto’s binnenkort op flickr
Is nog mooier dan ik dacht.
Meer foto’s binnenkort op flickr
Op dag één kneusde ik mijn vinger al.
Zo’n vermaledijde zonnestoel waarvan het pootje op mijn vinger klapte.
Het was alweer zes jaar geleden dat ik voor het laatst op wintersportvakantie was geweest. Geboekt vóór ik kennis kreeg aan mijn Lief. Dus met heimwee en tegenzin ging ik heen.
Ik was vergeten hoe godvergeten duur het ook alweer was. Ski’s, les en skipas: pats: € 454 lichter.
De skileraar was een goede. Eindelijk begreep ik het principe van het skieen. Kan natuurlijk ook liggen aan het feit dat ik alweer zes jaar ouder ben en mogelijk iets (maar dan een heel klein beetje) wijzer. Dus ik tierde als een wilde van de bergen af. Heerlijk om zonder angst te skieen.
De aprés ski hut was nog beter. Vanaf vier uur ’s middags naar binnen en dan om half acht ’s avonds wat gaan eten. Helemaal prima. Met leuke mensen is het natuurlijk overal goed te doen.
Wat helemaal fantastisch was, was het slapen. Helemaal kapot naar bed om uiterlijk tien uur ’s avonds en dan doorslapen tot zeven uur de volgende ochtend.
Maar het allerbeste (en laat dat de wintersportvrienden het maar niet horen) was de thuiskomst in de armen van mijn Liefde…………….. Nooit meer zonder hem op vakantie? Of misschien juist wel voor dit zalige effect?
Meer foto’s hier.
Tickets geboekt, appartement geregeld.
Meenemen:
wandelschoenen – er is een kloof te bewandelen
ademautomaat, snorkel, tropenduikpak (oe, pas ik het nog???), vinnen – er is een zee te beduiken
bikini, zonnebrand, strandlaken – er is zon om te aanbidden
leesboeken – er is rust te vinden
mmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmm……………………….
Tickets geboekt, appartement geregeld.
Meenemen:
wandelschoenen – er is een kloof te bewandelen
ademautomaat, snorkel, tropenduikpak (oe, pas ik het nog???), vinnen – er is een zee te beduiken
bikini, zonnebrand, strandlaken – er is zon om te aanbidden
leesboeken – er is rust te vinden
mmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmm……………………….
We zaten in een Barcelonese geweldige tapasbar. Zo één waar ik me tenminste van voorstel dat ALLE tapasbarren er uit moeten zien. Heerlijke gefrituurde champignons en olijven genomen, niet te veel, want we hadden in een [recentelijk uitgegeven!] boekje gelezen dat je in La Superllesca echt Catelaans kon eten. Op de deur stond dat we pas om 19.30 binnen mochten.
Maar ja.
Het was 6 januari, dus bleef gesloten. Namen ook de telefoon stelselmatig niet op.
Zucht…
Ik wilde eigenlijk liever in die geweldige tapasbar blijven, maar Lief besloot dat we weer op route gingen. Ik onderdrukte een zucht en een uiting van zelfvervloeking omdat ik geweigerd had mijn wandelschoenen mee te nemen, omdat Lief er anders zo mee moest sjouwen op de heenreis en liep braaf mee op mijn hakken. Metro in en uit, “stukjes” lopen en uiteindelijk kwamen we dan in de haven terecht. Hier is een boulevard met proppers van allerlei restaurantjes.
Als ik ergens een grafhekel aan heb, dan zijn het wel die opdringerige ventjes van dat soort restaurants. Eéntje wist het echter goed te vertellen: “ja hoor, wel hebben van alles vegetarisch”. Dus lieten we ons overhalen en namen plaats aan een klein tafeltje bij het raam. “Laten we dan in ieder geval een spaanse drank nemen, ja ok, we nemen een kan sangria”. Kaart bekeken. Bar weinig vega te ontdekken, maar “laten we de vegetarische paella dan maar nemen”.
De sangria werd op tafel gezet en een minuut later kwam de opdringerige vent van buiten hem een stukje verzetten en lage kleurige rietjes er in doen, vlak voor het raam, “want dat is betere reclame voor ons”. Lees verder
Deze dag, zondag 6 januari, was ingepland voor La Sagrada Familia.
Klein tochtje met de metro (echt IDEAAL vervoersmiddel daar!, voor luttele €7,60 tien ritten maken, elk zolang en ver als je wilt).
Erg indrukwekkend om omhoog te komen met de (rol)trap en de Sagrada te zien opdoemen. Eenmaal boven bedachten we ons dat we een combiticket in het museum hadden gekocht. En niet mee hadden. Na enig getwijfel maar met zijn tweeën weer terug naar het hotel om het op te halen. Voordeel was wel dat we weer zo’n mooie opstijging hadden, eenmaal weer terug.
Maar.
6 januari is Driekoningen! Dus was de toko helemaal niet open!!!!! Hahahahaha, voor niets heen en weer gegaan! Hoewel… Toch wel wat mooie plaatjes alvast geschoten.
Na nog romantisch wat chips, chocolade en cola in het parkje-mèt-uitzicht-op, trokken we verder naar de andere gebaudí’s. Errug indrukwekkend.
Deze dag, zondag 6 januari, was ingepland voor La Sagrada Familia.
Klein tochtje met de metro (echt IDEAAL vervoersmiddel daar!, voor luttele €7,60 tien ritten maken, elk zolang en ver als je wilt).
Erg indrukwekkend om omhoog te komen met de (rol)trap en de Sagrada te zien opdoemen. Eenmaal boven bedachten we ons dat we een combiticket in het museum hadden gekocht. En niet mee hadden. Na enig getwijfel maar met zijn tweeën weer terug naar het hotel om het op te halen. Voordeel was wel dat we weer zo’n mooie opstijging hadden, eenmaal weer terug.
Maar.
6 januari is Driekoningen! Dus was de toko helemaal niet open!!!!! Hahahahaha, voor niets heen en weer gegaan! Hoewel… Toch wel wat mooie plaatjes alvast geschoten.
Na nog romantisch wat chips, chocolade en cola in het parkje-mèt-uitzicht-op, trokken we verder naar de andere gebaudí’s. Errug indrukwekkend.
Deze dag, zondag 6 januari, was ingepland voor La Sagrada Familia.
Klein tochtje met de metro (echt IDEAAL vervoersmiddel daar!, voor luttele €7,60 tien ritten maken, elk zolang en ver als je wilt).
Erg indrukwekkend om omhoog te komen met de (rol)trap en de Sagrada te zien opdoemen. Eenmaal boven bedachten we ons dat we een combiticket in het museum hadden gekocht. En niet mee hadden. Na enig getwijfel maar met zijn tweeën weer terug naar het hotel om het op te halen. Voordeel was wel dat we weer zo’n mooie opstijging hadden, eenmaal weer terug.
Maar.
6 januari is Driekoningen! Dus was de toko helemaal niet open!!!!! Hahahahaha, voor niets heen en weer gegaan! Hoewel… Toch wel wat mooie plaatjes alvast geschoten.
Na nog romantisch wat chips, chocolade en cola in het parkje-mèt-uitzicht-op, trokken we verder naar de andere gebaudí’s. Errug indrukwekkend.
Op de Mercat de la Boqueria keken we onze ogen uit. Alle soorten fruit die je je maar kunt voorstellen, alle soorten snoep, alle soorten vlees, wild en gevogelte en ook veel vis. Natuurlijk.
Als vegetarier toch even slikken bij al die karkassen.
€8 per unit. Tja.
Maar vooral moest ik slikken bij de dieren die er nog levend lagen. Hopelijk waren ze zo gekoeld dat ze niet zoveel voelden of meemaakten. Filmpje op Youtube gezet. [Sorry voor de slechte kwaliteit, de camera trekt het niet zo goed wanneer er tl licht in het spel is]
Het toppunt van afgrijzen werd bereikt toen een kreeft werd verkocht en alvast even in stukjes werd gehakt. WAAROM moet eerst zijn kont eraf en DAN pas zijn kop???? Wat afschuwelijk!
’s Avonds waren we in bonus, want het werd op 6 januari drie koningen. Casper, Melchior en Balthasar brengen in Spanje dan cadeautjes voor de kinderen mee. En ze komen de avond van tevoren in een optocht laten zien welke. Helemaal super dat we dus in het juiste weekend in Barcelona waren. Wat gefilmd en nog wat gefilmd, maar vooral meegeschreeuwd met de kinderen toen er snoep werd gegooid: “aqui, aqui”, dat zoveel betekent als “hier, gooi ook eens wat naar hier!”.
Het eindpunt van de processie was bij de magische fonteinen van Montjuïc. Sowieso al een superplek! Filmpje!
En na één sangria met wel 6 soorten alcoholische drank er in, redelijk recht naar het hotel gelopen. Opeens geen last meer van mijn voeten… raar….