Wat een week

Een vriendin haar zoontje van 5 heeft een hersentumor, hoorde ik van de week. Hij is begonnen met chemokuren, maar voelt zich toch wel goed.

En donderdag vertrok ik naar mijn werk, terwijl de bomenslachters aan het werk gingen.
Heftige thuiskomst ’s avonds, toen op de overgebleven stronken alleen nog maar kaarsjes stonden. Heb wel even wat traantjes gelaten.

Voor:

Na:

De hele buurt is er van aangeslagen. Er zijn witte kruisen bij de stronken geplaatst, handtekeningen worden ingezameld.

In ieder geval gaan we er nu nauwlettend op toezien wat de gemeente van plan is met onze leefomgeving en vertrouwen we niet meer op zogenaamd goede bedoelingen.

Alles van waarde is weerloos- Lucebert 

4 gedachten over “Wat een week

  1. yvonne

    is van de gemeente hoorn wel bijzondere opvatting van het zondagavondfotothema LICHT
    als in: lekker licht hoor zonder al die donkere bomen.

    mafketels zijn het. en begreep dat ze eerst gingen beweren dat bomen ziek waren en later bleek dat het alleen voor wallekant nodig was. ambtenaar die dat doet is ziek lijkt me. erg jammer voor jullie.

    maar het probleem valt – met alle respect voor jullie bomen – in het niet bij zoontje van je vriendin. krijg ik heel akelig kippevel van. hoop dat ze hem goed kunnen helpen. wat een straf voor zo’n ventje.

  2. Pingback: Mavrtje » Zonder de Boompjes

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.