Tjonge jonge. Mijn oma wordt vandaag 93. Ik ben trots op haar. Woont zelfstandig, rijdt – welliswaar alleen als het licht is – auto, heeft een iPad waar ze welliswaar vooral Wordfeud op speelt, loopt -welliswaar met rollator – es de stad in en is goed bij de pinken. Ze heeft welliswaar een gehoorapparaat , een steeds kleiner wordende kennissenkring en misschien volgt ze niet alle gesprekken even goed, maar is in goede gezondheid en dit jaar kan ze hopelijk haar eerste achterkleinkind in haar armen houden.
Dus maakt niet uit hoe weinig ik geslapen heb, of hoe ik me voel, ik ben zodirect bij haar op de koffie